Opracowała na podstawie planu autorów
E.Chudzicka

Odwodnienie

Padające deszcze, zwłaszcza te ulewne, tworzą na drogach i ulicach Otwocka wodne rozlewiska, dla których studzienki chłonne są rozwiązaniem niedostatecznym. Dwaj panowie opracowali więc trzy warianty rozwiązujące problem odprowadzania, gromadzenia, oczyszczania i wsiąkania wód deszczowych spływających z naszych ulic oraz jeden wariant poświęcony odwodnieniu parkingów.

Otwock leży w przeważającej części na terenie tarasu akumulacyjnego Wisły tzw. taras otwocki, który zbudowany jest głównie z piasków rzecznych. Sprzyja to odprowadzaniu wód w głąb ziemi. W celu usunięcia powstających w czasie opadów rozlewisk powinno się doprowadzić do szybkiego odprowadzenia wody w 80-90%. Szybkość jej odprowadzania w znacznym stopniu zależy od nachylenia powierzchni ulicy i jej struktury. Istotnym warunkiem jest też dostępność do terenu przyległego do ulicy. Autorzy projektu zapewniają, że opracowane przez nich sposoby odwadniania nie były w Otwocku dotychczas stosowane, są w pełni ekologiczne bowiem uwzględniają ochronę ziemi przy drogach oraz wód wgłębnych, nie obciążają też zbiorczej kanalizacji, bo opad deszczowy pozostaje w miejscu wystąpienia. Dotychczas miasto stosowało odwodnienie studniami “chłonnymi”, które zbyt często zamulały się oraz wpustami ulicznymi podłączonymi do kanalizacji sanitarnej. 

Wariant I zakłada odwodnienie ulic pozbawionych krawężników. Autorzy nazwali to wsiąkaniem powierzchniowym bez retencji. Takie odwodnienie występuje na ulicach utwardzonych, znajdujących się poza miastem, o małym natężeniu ruchu. Woda będzie spływać po jezdni i poprzez rów odwadniający, ulokowany za poboczem drogi wsiąkać w grunt.

Wariant II to odwodnienie ulicy z dwoma krawężnikami o pełnym uzbrojeniu w chodnikach i pasie zieleni. Przy małej powierzchni spływu zastosowany zostanie odpływ wód poprzez uliczne wpusty z osadnikami do szczelnej, osadowej studzienki. W studzience nastąpi podczyszczenie ścieków ( części stałe i zanieczyszczenia pozostaną w studzience), a następnie przedostaną się do pierwszej studzienki chłonnej wyposażonej w filtr oczyszczający. Po oczyszczeniu wody opadowe będą wsiąkały w grunt. Nadmiar wód, przy obfitych opadach, przepłynie do następnej studzienki chłonnej i poprzez drenaż rozsączający odprowadzony będzie do gruntu.

Wariant III przewiduje odwodnienie ulicy z dwoma krawężnikami, dużą powierzchnią spływu, uzbrojeniem w chodnikach i w pasie zieleni. W tym wariancie sposób odwadniania jest bardzo podobny do poprzedniego, jednak wsiąkanie będzie odbywało się rurami drenażowymi w obsybce żwirowej. Długość rur zależy od wielkości zlewni.

Wariant IV dotyczy odwodnienia parkingów poprzez studzienki z osadnikiem. Wody przepływać będą przez separator oleju, benzyny i piasku do studzienki chłonnej. Po oczyszczeniu, przez żwirowe podłoże będą przedostawały się do gruntu.

Proponowane rozwiązania są całkowicie zgodne z obowiązującym ustawodawstwem i znacznie tańsze niż budowa kanalizacji deszczowej (w latach 80. opracowano koncepcję takiej budowy). Odprowadzanie wód opadowych w miejscu ich powstawania zasila wody gruntowe, co jest korzystne dla ekosystemu miasta.

Pierwsze zastosowanie tych rozwiązań będzie miało miejsce na skrzyżowaniu ulic Okrzei i Czerskiej. Po uzyskaniu wszystkich pozwoleń Zarząd Miasta przystąpi do realizacji tego nowatorskiego rozwiązania. Na efekty, jak i korzyści wynikające z zastosowania tego typu odwodnień trzeba będzie trochę poczekać.