Ratusz, ul. Armii Krajowej 5
Budynek obecnego ratusza zaistniał w krajobrazie Otwocka w 1928 r. w wyniku przebudowy stojącej tu od lat 80-tych XIX w. willi należącej do inż. Sierkowskiego.
Inż. Stanisław Sierkowski był właścicielem biura techniczno-handlowego mieszczącego się w Warszawie w Al. Jerozolimskich 31. Biuro zajmowało się dostawą i instalacją urządzeń
mechanicznych dla budownictwa i przemysłu, m. in. maszyn parowych, wodomiarów, pralni, samochodów, stali i narzędzi.
Tak opisywał ją Edmund Diehl w "Willach Otwockich" z 1893 r. ". na przeszło trzymorgowej przestrzeni wznosi, pod względem konstrukcyi i obszaru jedna z piękniejszych willi Otwock,
należąca do inż. St. Sierkowskiego, piętrowa, murowana z ozdobną wieżą, z pomieszczeniami suterenowemi, przeznaczonemi na kuchnie i piwnice, nadto osobną lodownią murowaną.
Na parterze dwa obszerne mieszkania z trzech pokoi złożone, na piętrze lokale mniejsze. Willa przeznaczona do wynajęcia całkowicie lub częściowo; umeblowanie odpowiednie do lokali.
Niedaleko od głównej willi znajduje się mały parterowy, murowany budynek z przystawką drewnianą, stanowiącą kuchnie. Jest to mieszkanie przeznaczone dla jednej rodziny, mniej wygodne niż
w willi głównej i stosownie umeblowane. Oprócz tego w tylnej części placu znajdują się jeszcze dwa domki drewniane, lekkiej konstrukcyi, położone przy drodze pozostałej po dawnej kolejce do
zakładu torfowego. Jeden z tych domów pomieścić może wygodnie dwie rodziny, drugi jest dość szczupły.
Na terytoryjum do willi należącym porasta duży las sosnowy, około zabudowań zaś pourządzano kląby, trawniki i mały ogródek warzywny."
Widok głównej, murowanej willi znany jest z fotografii z 1925 r. Był to budynek składający się z trzech traktów: frontowego, jednopiętrowego z wieżą, parterowego łącznika z obszerną
werandą oraz tylnego, parterowego, z mieszkaniami na mansardzie.
Na początku lat 20. willa Sierakowskiego została zakupiona przez władze miejskie Otwocka z przeznaczeniem na siedzibę Magistratu.
W połowie 1925 r. Adam Paprocki, autor planu zabudowania Otwocka, przedstawił do zatwierdzenia projekt przebudowy willi na ratusz.
Projekt ten przewidywał znaczną rozbudowę i nadbudowę istniejącego budynku. Projektowany ratusz byłby co najmniej czterokrotnie większy od obecnego. Jego elewacje nawiązywały do modnego wówczas
stylu dworkowego. Prawdopodobnie szczupłość miejskiej kasy spowodowała, iż na pomieszczenie ratusza zaadaptowano tylko piętrowy trakt frontowy oraz fragment łącznika dawnej willi, zmieniając
jej układ wewnętrzny oraz ozdabiając bogatą dekoracją sztukatorską salę posiedzeń rady miejskiej.
Jak informuje data umieszczona w nadprożu wejścia do tej sali budynek ukończono w 1928 r. Kto był autorem projektu nie wiadomo. Prawdopodobnie ówczesny architekt miejski, którym była
Eugenia Jabłoński, projektantka wznoszonej też w tym czasie synagogi, położonej na wprost ratusza po drugiej strony torów. Niewielki budynek ratusza o eklektycznych elewacjach "sam jako gmach
jest nieco igraszką, ze swą zwężającą się wieżą wyrastającą jak szyjka z pękatego tułowia, przywodzi na myśl butelkę likieru jednej z najbardziej popularnych firm wschodniomałopolskicj"
- stwierdził opisując siedzibę magistratu C. Jellenta.
Obiekt znajduje się w rejestrze zabytków pod nr. 936.
W opracowaniu wykorzystano materiały z Mazowsza nr 2 z 1994 r.
|
Jeśli zmieniły się dane teleadresowe, czegoś brakuje, masz uwagi do strony
NAPISZ
Otwockie zabytki